In 1978 verbleef ik enige maanden in de ashram van Bhagwan Shree Rajneesh. Maar ik was er niet aan toe om te verbinden. Ik verbleef datzelfde jaar kortere of langere tijd bij meerdere andere geestelijk leiders. Guru’s van de Matrimandir in Pondicherry Auroville,  in Rishikesh was ik in de ashram van Maharishi Mahes Yogi transcendente meditatie), in Bodh Gaya was ik nabij de boeddhistische Mahaboda Mahavira tempel en in Kathmandu bracht ik meerdere bezoeken aan de Pashupatinath tempel. In 1979 werd ik sannyasin en kreeg in een persoonlijke ontmoeting met Bhagwan een nieuwe naam toegewezen: Swami Veet Shastro. De betekenisvolle woorden die mijn guru bij mijn sannyas tot mij sprak, kan ik teruglezen in een boekje met zijn lezingen uit dat jaar.

Het jaar daarop. De winter van 1980-1981 verbleef ik in een eenvoudig onderkomen op een steenworp afstand van de ashram en deed er vrijwilligerswerk. Bhagwan stopte in maart 1981 met het geven van zijn dagelijkse lezingen in de morgen en avond. Sheila nam de touwtjes in handen. De sfeer veranderde, maar niet ten goede naar mijn bescheiden mening. Bhagwan vertrok juni dat jaar naar Amerika. Ik ben tot het bittere eind gebleven. De ashram ging dicht. Ik ging terug naar Nederland en pakte de draad weer op. Theater maken, voorstellingen spelen, op tournee gaan. 

In 1991 maakte ik een carrièreswitch. Ik liet de theaterwereld voor wat die was en startte met hulp van familie en vrienden een kunstcentrum en internationale galerie in Rotterdam. Gek genoeg kreeg ik daardoor ook meer regie over mijn tijd. Ik kon weer reizen maken.

De winter van 1992 was ik in de ashram te Pune werkzaam voor de Osho Stichting als assistent festival manager. Het was een fantastische baan die mij in contact bracht met de ‘finefleur’ van podiumkunstenaars, musici, dansers wereldwijd. Ik was deel van een toegewijde staf en had gemotiveerde medewerkers tot mijn beschikking. Ik kreeg budget om een vlakke vloer, theater in te richten en theatervoorstellingen te produceren. Ik was eindverantwoordelijk voor de techniek en belichting van het auditorium, en schreef mede het plan voor een terugkerend driedaags festival ter viering/ herdenking van het overlijden van Osho, zoals Bhagwan toen heette. 

Ik assisteerde tijdens het festival bij het optreden van de vorig jaar overleden ghazal zanger Pankaj Udhas ten overstaan van een laaiend enthousiast publiek. Een muziektape met de ongefilterde registratie van het fabuleuze optreden op 19 januari door Hariprasad Chaurasia op fluit en Zakir Hussain op tabla werd mij vergund bij het feestelijk samenzijn na afloop van het concert in een overvolle Buddha Hall. Het is deze gekoesterde cassette die ik op enig moment ten geschenke heb gegeven aan Mahesvari Autar. 

In 1995 daaromtrent nam ik het stokje over van gewaardeerde collega cultureel organisator John Eijlers Met een diplomatieke accreditatie van de Indiase Ambassade Den Haag op zak, werkte ik vanaf 1996 (50th India Anniversary) aan diverse culturele uitwisselingsprojecten die ‘mijn’ Nederland met ‘mijn’ India verbonden. Werk- en studiereizen voerden mij die jaren herhaaldelijk naar internationale cultuurcentra in New Delhi, Kolkata, Mumbai

In 1999 organiseerde Jolanda Boejharat, musicologisch cultureel antropoloog, samen met mij ‘Indian Waves’, een vierdaags Indiase klassieke muziek- en dansfestival in De Doelen Rotterdam. De directie stelde alle faciliteiten omniet ter beschikking. Een ongekende ervaring. 

Shovana Narayan was de ‘star performer’ van het festival. Zij was en is nog altijd een hoogstaand Kathak leermeesteres met een open blik voor de noden van de wereld. Dr. Shovana Narayan Kathak Guru Explaining Right Way To Learn Kathak Dance

In 2001 kon ik mijn heimwee naar India niet langer bedwingen. Ik sloot IO kunstcentrum annex galerie in Rotterdam en met de opbrengst daarvan vestigde ik mij voor langere tijd terug naar Pune. Maar ik slaagde er niet in om mij op een zinvolle manier opnieuw te verbinden aan de ashram. 

In 2003 keerde ik op mijn schreden terug. Een ervaring rijker.  

Op enig moment kwam Mahesvari Autar in mijn leven. Ik zag hoe integer zij zich met DesiYUP inzette voor de ontwikkeling van de levende Indiase Hindoestaanse cultuur in Nederland. Ik ben er blij mee – en velen met mij -dat zij het culturele ambassadeurwerk onvermoeibaar voortzet.

Robert Klaassen

Subscribe To Our Monthly Newsletter

Join the Community of Wellbeing! Get updates on concerts, stories and books.

You have Successfully Subscribed!